|
Een energieprestatiecertifaat (EPC) is verplicht van zodra een wooneenheid te koop of te huur wordt aangeboden. Een wooneenheid kan een studio, appartement, woonhuis, villa… zijn.
Het EPC bevat een energetische score (kengetal) dat aangeeft hoe energiezuinig of energieverslindend een wooneenheid is. De score wordt uitgedrukt in kWh/m² en geeft aan hoeveel energie er op jaarbasis verloren gaat per vierkante meter bruikbare vloeroppervlakte in de wooneenheid. Sinds 1 januari 2019 staat er ook een energielabel vermeld op het EPC. Dit kan gaan van A+ (uitstekend) tot F (zeer slecht). Afhankelijk van het behaalde energielabel is het vanaf 2021 mogelijk om een premie aan te vragen voor een grondige verbouwing. Voor woningen kan dit bij een energielabel E of F. Voor appartementen en studio’s bij een energielabel D, E of F. Een premie aanvragen kan online via fluvius.be. Meer info op: EPC-label premie - Energiesparen Verder bevat het EPC automatisch een reeks aanbevelingen met prijsindicaties om het energielabel van de wooneenheid te verbeteren met als doel om alle Vlaamse woningen tegen 2050 even energiezuinig te maken als de nieuwbouwwoningen van 2017. |
|
Dit type EPC werd verplicht vanaf 2020 wanneer men zijn zaak te koop of te huur aanbiedt.
De basisvoorwaarden om van een kleine niet-residentiële eenheid te spreken:
Het EPC toont de berekende energiescore voor de verschillende mogelijke bestemmingen (kantoor, handel, horeca, logeerfunctie, andere of onbekend). Elk type bestemming heeft zijn eigen specifieke noden voor verwarming, ventilatie, verlichting, koeling, … Een horecazaak zal bijvoorbeeld meer warm water verbruiken dan een kantoor. Het label op het EPC (A+ tem F) is steeds gebaseerd op de energiescore voor de bestemming ‘kantoor’. Dit om gebouwen op de juiste manier met elkaar te kunnen vergelijken. |
|
|
Vanaf 2022 moet elk bestaand appartementsgebouw met minstens 15 gebouweenheden over een EPC voor de gemeenschappelijke delen beschikken.
Vanaf 2023 elk bestaand appartementsgebouw met minstens 5 gebouweenheden en vanaf 2024 alle bestaande appartementsgebouwen met minstens 2 gebouweenheden. Dit is een algemene verplichting en geldt dus niet alleen bij verkoop of verhuur. De verplichting geldt vanaf 10 jaar na het verkrijgen van de stedenbouwkundige vergunning. Dit EPC gaat over de gemeenschappelijke delen van het appartementsgebouw: het dak, de buitenmuren, de vloer, de vensters/deuren en verlichting van de gemeenschappelijke (circulatie)ruimtes zoals de inkomhal, de gang of een gedeelde (zit)ruimte. Naast de gebouwschil vallen ook de aanwezige collectieve installaties voor verwarming, warm water en zonne-energie hieronder. Op het EPC voor de gemeenschappelijke delen van het appartementsgebouw staat geen label. Toch is er veel informatie af te lezen over de huidige energetische toestand van het gebouw, dankzij kleurenbalkjes en symbolen die de energieprestatie van elk onderdeel van het gebouw tonen en hun situering t.o.v. de energiedoelstelling 2050. Het EPC van de gemeenschappelijke delen is een instrument om de eigenaars en de gebouwbeheerder wegwijs te maken in de energieprestatie van het gebouw en hen te informeren over de stappen die best gezet worden om de energiezuinige renovatie op te starten. |